Het begint al goed te wennen
Door: Thomas en Lizanne
Blijf op de hoogte en volg Lizanne en Thomas
23 Juli 2010 | India, Bangalore
Lieve familie en vrienden die met ons meereizen,
Allereerst bedankt voor jullie lieve berichtjes, het is echt heel leuk om iets van jullie te horen!
Na een ontzettend leuke maar ook soms vermoeiende lesweek hebben we weer even tijd gevonden om een stukje te schrijven! We hebben inmiddels iedere dag 4 lessen gegeven, waarvan meestal 2 uur arts (knutselen en zingen enz) aan de jongere klassen, en dan science (meestal biologie) aan de oudere klassen. De kinderen zijn echt enorm enthousiast en doen super leuk mee. Bij de lessen biologie vertelden we over het oog, en lieten zien dat je pupil kleiner wordt als je er met licht (zaklampje) in schijnt. Nu is dat bij mij met mijn blauwe ogen natuurlijk goed te zien en bij de kinderen is dat helemaal niet zo duidelijk, dus ze dachten direct dat ik 'speciale ogen' had en vroegen me ook of het blauw erin was gezet of dat het echt echt was! Bij de lessen arts beginnen we meestal met een liedje (Vader Jacob en hoofd schouders knie en teen doen het erg goed :) )
Gisteren hebben we Accept bezoekt, een kliniek voor HIV positieve mensen. Er is ook een childrens home voor weeskinderen met HIV. (Accept is ook een onderdeel van YuvaLok en Sam nam ons hier mee naar toe). Hoewel de kliniek en het kindertehuis erg mooi zijn is het ongelofelijk triest om te zien hoe deze mensen er aan toe zijn. Er is vaak geen geld voor HIV-remmers maar alleen voor de medicijnen om de bijkomende infecties te behandelen. Er is in de hele klinkiek (35 patienten en 25 kinderen) maar 1 dokter die alles moet doen. Simpelweg omdat er geen andere doktoren willen komen omdat het salaris zo laag is. Ook heerst er nog een groot taboe rondom HIV/AIDS, vaak worden mensen uitgestoten door hun familie als ze vertellen dat ze HIV positief zijn. Ze hebben dan niemand meer en komen dan naar ACCEPT. Hier krijgen ze een humane behandeling en is er ook aandacht voor alle emoties die komen kijken bij de ziekte (in gewone staatsziekenhuizen is hier totaal geen aandacht voor).
De dokter heeft een rondleiding gegeven, het was erg indrukwekkend allemaal. We werden er weer aan herinnerd hoe goed we het hier in NL hebben...
Het werk in de kliniek is slechts een druppel in de oceaan, maar veel, heel veel druppels samen maken wel die oceaan.
We gaan nu langzaam een einde maken aan dit verhaal, het eten staat op ons te wachten (het eten is trouwens echt nog steeds heel lekker allemaal en het eten met de handen gaat ons goed af!)
Tot slot nog een paar wist-je-dat-jes uit India:
Wist je dat
...wij ons hier wassen met een emmertje water dat we dan over ons heen kiepen?
....dat dat water gelukkig wel verwarmd is (als er stroom is)?
...de stroom nogal vaak uitvalt hier?
... de mensen hier gewoon keihard boeren waar je bij zit?
.... ook tijdens het gebed in de kerkdienst?
...wij ons appartement delen met nog 2 andere organismen?
... dit salamanders zijn die er heel grappig uitzien en grappige geluidjes maken?
...Thomas er een probeerde te vangen maar uiteindelijk alleen een staart in zijn handen had?
Veel liefs en een dikke knuffel,
Thomas en Lizanne
Allereerst bedankt voor jullie lieve berichtjes, het is echt heel leuk om iets van jullie te horen!
Na een ontzettend leuke maar ook soms vermoeiende lesweek hebben we weer even tijd gevonden om een stukje te schrijven! We hebben inmiddels iedere dag 4 lessen gegeven, waarvan meestal 2 uur arts (knutselen en zingen enz) aan de jongere klassen, en dan science (meestal biologie) aan de oudere klassen. De kinderen zijn echt enorm enthousiast en doen super leuk mee. Bij de lessen biologie vertelden we over het oog, en lieten zien dat je pupil kleiner wordt als je er met licht (zaklampje) in schijnt. Nu is dat bij mij met mijn blauwe ogen natuurlijk goed te zien en bij de kinderen is dat helemaal niet zo duidelijk, dus ze dachten direct dat ik 'speciale ogen' had en vroegen me ook of het blauw erin was gezet of dat het echt echt was! Bij de lessen arts beginnen we meestal met een liedje (Vader Jacob en hoofd schouders knie en teen doen het erg goed :) )
Gisteren hebben we Accept bezoekt, een kliniek voor HIV positieve mensen. Er is ook een childrens home voor weeskinderen met HIV. (Accept is ook een onderdeel van YuvaLok en Sam nam ons hier mee naar toe). Hoewel de kliniek en het kindertehuis erg mooi zijn is het ongelofelijk triest om te zien hoe deze mensen er aan toe zijn. Er is vaak geen geld voor HIV-remmers maar alleen voor de medicijnen om de bijkomende infecties te behandelen. Er is in de hele klinkiek (35 patienten en 25 kinderen) maar 1 dokter die alles moet doen. Simpelweg omdat er geen andere doktoren willen komen omdat het salaris zo laag is. Ook heerst er nog een groot taboe rondom HIV/AIDS, vaak worden mensen uitgestoten door hun familie als ze vertellen dat ze HIV positief zijn. Ze hebben dan niemand meer en komen dan naar ACCEPT. Hier krijgen ze een humane behandeling en is er ook aandacht voor alle emoties die komen kijken bij de ziekte (in gewone staatsziekenhuizen is hier totaal geen aandacht voor).
De dokter heeft een rondleiding gegeven, het was erg indrukwekkend allemaal. We werden er weer aan herinnerd hoe goed we het hier in NL hebben...
Het werk in de kliniek is slechts een druppel in de oceaan, maar veel, heel veel druppels samen maken wel die oceaan.
We gaan nu langzaam een einde maken aan dit verhaal, het eten staat op ons te wachten (het eten is trouwens echt nog steeds heel lekker allemaal en het eten met de handen gaat ons goed af!)
Tot slot nog een paar wist-je-dat-jes uit India:
Wist je dat
...wij ons hier wassen met een emmertje water dat we dan over ons heen kiepen?
....dat dat water gelukkig wel verwarmd is (als er stroom is)?
...de stroom nogal vaak uitvalt hier?
... de mensen hier gewoon keihard boeren waar je bij zit?
.... ook tijdens het gebed in de kerkdienst?
...wij ons appartement delen met nog 2 andere organismen?
... dit salamanders zijn die er heel grappig uitzien en grappige geluidjes maken?
...Thomas er een probeerde te vangen maar uiteindelijk alleen een staart in zijn handen had?
Veel liefs en een dikke knuffel,
Thomas en Lizanne
-
23 Juli 2010 - 15:23
Vallie:
Heeey!!
Ben ik weer;) Is denk ik mn laatste berichtje voor 2 weekjes, aangezien ik vanavond op vakans ga met de fam:)
Daarna zal ik jullie natuurlijk wel weer gaan spammen haha
Zo te horen doen jullie wel echt mooi werk!!! Echt leuk dat de kinderen zo enthousiast zijn!!
Lijkt me toch wel indrukkend wekkend idd om zo'n kliniek te bezoeken, dan ben je stiekem toch wel blij met NL, ondanks dat het al de hele dag regent hier...
Haha lijkt me wennen als mensen zelfs in de kerk boeren:P als jullie straks weer thuis komen, kunnen we dus nog wel wat verwachten haha;)
Dikke kus en knuffel van val en doe jullie salamandertjes ook maar de groeten van me;) -
23 Juli 2010 - 15:55
Het (schone) Zusje:
joehoe!
alweer een leuk verslag van jullie! We hebben alles al via de telefoon gehoord, behalve dat jullie huisdiertjes hebben! Altijd leuk die salamanders..
Hopelijk plaatsen jullie nog leuke foto's, mooi om te zien hoe de mensen daar leven.
Heel veel plezier morgen in Bangalore (iets kopen mag gerust hoor ;))
Veel liefs uit Hollandia,
Nicole -
23 Juli 2010 - 16:23
Opa En Oma Van Haare:
Hoi Lizanne en Thomas.Fijn dat we weer wat mee kunnen genieten van jullie reis.Geweldig wat jullie kunnen betekenen voor die arme kinderen en ook die andere mensen,dat moet toch voldoening geven voor hetgeen jullie voor hen kunnen betekenen.Vroeger moesten wij ons ook zo wassen,met een badje en kannetjes water,maar werden toch wel schoon.
Hier gaat alles goed,er zit alweer een weekerop voor jullie.Vanuit Landgraaf, heeeel veeel lieve groeten van; Opa en Oma van Haaren.DOEII! -
24 Juli 2010 - 08:28
Margot:
Heeei Thomas en Lizanne!
Weer een leuk verhaal en super leuke foto's erbij! Heel veel plezier en ik kijk uit naar nog meer foto's en verhalen ;)
x margot -
24 Juli 2010 - 15:30
Lilian:
Hoi Lizanne en Thomas,
Wat een mooi verslag weer met mooie foto's. Ik ben al benieuwd naar het volgende verhaal. Met Vincent gaat het ook goed, hij verblijft nu 3 dagen in een gastgezin.Geniet ervan, groetjes van Lilian -
24 Juli 2010 - 19:55
OPa En Oma Van Haare:
Lieve Lizanne en Thomas,Leuk wat jullie met die kinderen doen en echt lief van jullie om ze de nederlandse molens laten kleuren.Dat huisgenootje moeten jullie goed verzorgen, was toch wel schrikken hé?Van al die mooie foto's word ik zelf emotioneel.Ik heb gisteren van Mama gehoorddat jullie gebeld hadden en zijn daardoor weer helemaal op de hoogte van jullie belevenissen.Hier gaat alles goed. heel veel liefs van Opa en Oma, tot schrijfs. -
25 Juli 2010 - 20:31
Ruud En Mylène :
Gezellig dat we vandaag weer gebeld hebben, zijn we weer helemaal op de hoogte en weten dat alles goed gaat met jullie. Veel liefs en een dikke knuffel van ons en een pootje van Maxie :)! -
25 Juli 2010 - 21:21
Ruud En Mylène:
Hallo Lizanne en Thomas,
Gezellig om vandaag weer even gebeld te hebben, zijn we weer helemaal op de hoogte en weten dat alles goed gaat met jullie. -
26 Juli 2010 - 11:04
Pappa En Mamma:
3 dagen weggeweest, heerlijk om jullie verhalen te lezen, maar helaas ook met vele trieste noten!
Wat net gedrag zal jullie straks weer aangeleerd moeten worden!
We bellen wo. weer!!!!
knuffel(s) voor jullie2!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
