Vietnam in 4 weken (deel 1)
Blijf op de hoogte en volg Lizanne en Thomas
26 September 2014 | Vietnam, Hanoi
Time flies!
Alweer bijna 6 weken van huis en het gaat nog steeds niet vervelen ;-)
Precies 2 weken geleden kwamen we aan in Hanoi. We dachten dat China warm was, maar hier krijgen we toch een klap van de warmte en vooral vochtigheid! Met 97% luchtvochtigheid voelt 32 graden opeens aan als 45 graden en zijn we binnen 2 minuten doorweekt van het zweet! Met net iets te veel man in een MINI-busje gepropt, rijden we richting de stad Hanoi met zijn 7 miljoen inwoners en de helft zoveel scootertjes. We leren een paar eenvoudige verkeersregels (tevens ook de enige): wie het hardst toetert heeft voorrang, inhalen kan altijd en draag altijd een helm op de scooter. Vooral deze laatste regel is zeer ruim te interpreteren, skihelm, bouwhelm, paardrijcap en als je je veiligheid serieus neemt een échte motorhelm (maar die zijn zeldzaam).
Oversteken is verassend genoeg niet zo moeilijk, gewoon gaan en in hetzelfde tempo blijven lopen en vooral niet stoppen!!! De eerste keer doodeng, maar werkt prima. Net als het vervoeren van complete gezinnen, kleerkasten of je hele winkel op een scooter.
In ons hotel ontmoeten we Rieko, een gezellige gast uit Bremen die we hadden leren kennen in de Transmongolië express, en met hem trekken we de komende week op.
Hanoi is echt een gezellige stad, brede lanen met oude bomen, veel kleurrijke lampionnetjes en in de oude binnenstad zijn de straatjes nog zoals ze in de jaren 50 waren, honderden kleine winkeltjes die per straat hun eigen specialisatie hebben. Daarnaast wordt ook volop gekookt op straat en ruikt het overal heerlijk!
Lizanne is de Fransozen dankbaar voor hun kolonisatie; hierdoor kan ze nu volop genieten van baguettes, croissantjes en heerlijk gebak. Iets wat zeldzaam is in de rest van Azië! Natuurlijk was het niet alleen maar zoetigheid wat de kolonisten hier brachten... Een bezoek aan de gevangenis voor zogenaamde "Vietnamese opstandelingen" laat je wel stil worden.
Na de bezoekjes aan Lenin en Mao, kon een trip naar Ho Chi Minh's mausoleum natuurlijk niet ontbreken. Nu alleen nog Fidel Castro en het grote communisten kwartet is compleet! Maar helaas ligt Cuba niet op onze reisroute en is Fidel nog niet gebalsemd (of dood).
Vanuit Hanoi maakten we een mooie (maar natte) trip naar Sapa.
Per nachttrein naar het bergachtige noorden waar de nog tientallen traditionele minderheidsgroepen leven. Ze zijn van elkaar te onderscheiden door hun prachtige kleding en sieraden.
Met een lokale gids en gezellig groep van 8 man trokken we de mistige heuvels met rijstterassen in. Helaas viel er op dat moment ook 80mm regen in 5 uur en werd het glibberden we over de modderige bergpaadjes. Ons onderkomen voor de nacht was bij een familie thuis, en ondanks dat er maar 1 douche was voor de natte modderbende en we op een dun matje moesten slapen, was het de trektocht meer dan waard! De zelfgerolde loempia's smaakte daarna super en na een potje Kingzen met "happy water" (rijstwodka) sliepen zelfs de matjes heerlijk!
Daarna weer terug met de nachttrein en direct door in de bus naar Halong bay voor wat luxe op de boot! De wereldberoemde baai is echt prachtig en niet voor niets een van de 7 natuurlijke wereldwonderen. Op een rustige slaapboot hebben we 3 dagen rondgevaren, terwijl af en toe het anker uitgegooid wordt om te gaan kajakken, een grot te bezoeken of een frisse duik te maken! Bijzonder was ook een kort maar hevig onweer terwijl we op een verlaten strandje lagen, de donder galmt helemaal om je heen door alle hoge rotsen!
Bij terugkomst in Hanoi meteen weer door voor een korte treinrit (waar kakkerlakken zo groot als speelgoedautos door het gangpad schieten) naar het 150km zuidelijker gelegen Ninh Binh.
Daar maken we achterop de motor van hoteleigenaar Xuan een prachtige rit door het 'echte' Vietnam. Langs de watertjes en krijtrotsen en de dorpjes waar de rijst geoogst wordt en op de weg ligt te drogen! En geen toerist te zien! Dat we in het échte Vietnam zijn is ook te zien aan de gegrilde hond die we onderweg bij een kraampje tegenkomen. Als ik wat ontdaan door dit beeld vraag waarom ze hun trouwe viervoeters eten, krijg ik het ontnuchterende antwoord "why not?". Ik besluit om maar niet meer te vragen waarom er gekko's, slagen en andere reptielen in de flessen drank langs de weg zitten...
Desondanks genieten we er zo van dat we meteen een tweedaagse tour boeken waarbij we de binnenlanden ingaan. Achterop twee motoren crossen we 150 km door de dorpjes en velden, met super uitzicht en koele rijwind. De homestay aan het eind van de rit ligt op een stukje hemel op aarde; een berghelling naast een waterval waar we de stof van ons af konden wassen.
Verbaasd ziet Thomas een krabbetje uit het rijstveld lopen en meteen roept de gids "good good good, Lets take and have for dinner!" Uiteindelijk hebben ze een zodanig uitgebreid feestmaal voor ons dat het krabbetje de avond heeft overleefd en weer is vrijgelaten. De gewoonte is hier om individueel met iedere tafelgenoot te proosten (met happy water), en aangezien we met 7 waren vloeide de drank dus rijkelijk en was het erg gezellig ;-) Het slapen in de bamboehut lukte daarna ook prima.
Inmiddels zijn we in de oude keizerstad Hue aangekomen en tuffen we morgen verder naar Hoi An. Daar gaan we eens even vakantie vieren op het witte strand, want man, reizen is vermoeiend!
Groetjes en veel liefs van ons!
Alweer bijna 6 weken van huis en het gaat nog steeds niet vervelen ;-)
Precies 2 weken geleden kwamen we aan in Hanoi. We dachten dat China warm was, maar hier krijgen we toch een klap van de warmte en vooral vochtigheid! Met 97% luchtvochtigheid voelt 32 graden opeens aan als 45 graden en zijn we binnen 2 minuten doorweekt van het zweet! Met net iets te veel man in een MINI-busje gepropt, rijden we richting de stad Hanoi met zijn 7 miljoen inwoners en de helft zoveel scootertjes. We leren een paar eenvoudige verkeersregels (tevens ook de enige): wie het hardst toetert heeft voorrang, inhalen kan altijd en draag altijd een helm op de scooter. Vooral deze laatste regel is zeer ruim te interpreteren, skihelm, bouwhelm, paardrijcap en als je je veiligheid serieus neemt een échte motorhelm (maar die zijn zeldzaam).
Oversteken is verassend genoeg niet zo moeilijk, gewoon gaan en in hetzelfde tempo blijven lopen en vooral niet stoppen!!! De eerste keer doodeng, maar werkt prima. Net als het vervoeren van complete gezinnen, kleerkasten of je hele winkel op een scooter.
In ons hotel ontmoeten we Rieko, een gezellige gast uit Bremen die we hadden leren kennen in de Transmongolië express, en met hem trekken we de komende week op.
Hanoi is echt een gezellige stad, brede lanen met oude bomen, veel kleurrijke lampionnetjes en in de oude binnenstad zijn de straatjes nog zoals ze in de jaren 50 waren, honderden kleine winkeltjes die per straat hun eigen specialisatie hebben. Daarnaast wordt ook volop gekookt op straat en ruikt het overal heerlijk!
Lizanne is de Fransozen dankbaar voor hun kolonisatie; hierdoor kan ze nu volop genieten van baguettes, croissantjes en heerlijk gebak. Iets wat zeldzaam is in de rest van Azië! Natuurlijk was het niet alleen maar zoetigheid wat de kolonisten hier brachten... Een bezoek aan de gevangenis voor zogenaamde "Vietnamese opstandelingen" laat je wel stil worden.
Na de bezoekjes aan Lenin en Mao, kon een trip naar Ho Chi Minh's mausoleum natuurlijk niet ontbreken. Nu alleen nog Fidel Castro en het grote communisten kwartet is compleet! Maar helaas ligt Cuba niet op onze reisroute en is Fidel nog niet gebalsemd (of dood).
Vanuit Hanoi maakten we een mooie (maar natte) trip naar Sapa.
Per nachttrein naar het bergachtige noorden waar de nog tientallen traditionele minderheidsgroepen leven. Ze zijn van elkaar te onderscheiden door hun prachtige kleding en sieraden.
Met een lokale gids en gezellig groep van 8 man trokken we de mistige heuvels met rijstterassen in. Helaas viel er op dat moment ook 80mm regen in 5 uur en werd het glibberden we over de modderige bergpaadjes. Ons onderkomen voor de nacht was bij een familie thuis, en ondanks dat er maar 1 douche was voor de natte modderbende en we op een dun matje moesten slapen, was het de trektocht meer dan waard! De zelfgerolde loempia's smaakte daarna super en na een potje Kingzen met "happy water" (rijstwodka) sliepen zelfs de matjes heerlijk!
Daarna weer terug met de nachttrein en direct door in de bus naar Halong bay voor wat luxe op de boot! De wereldberoemde baai is echt prachtig en niet voor niets een van de 7 natuurlijke wereldwonderen. Op een rustige slaapboot hebben we 3 dagen rondgevaren, terwijl af en toe het anker uitgegooid wordt om te gaan kajakken, een grot te bezoeken of een frisse duik te maken! Bijzonder was ook een kort maar hevig onweer terwijl we op een verlaten strandje lagen, de donder galmt helemaal om je heen door alle hoge rotsen!
Bij terugkomst in Hanoi meteen weer door voor een korte treinrit (waar kakkerlakken zo groot als speelgoedautos door het gangpad schieten) naar het 150km zuidelijker gelegen Ninh Binh.
Daar maken we achterop de motor van hoteleigenaar Xuan een prachtige rit door het 'echte' Vietnam. Langs de watertjes en krijtrotsen en de dorpjes waar de rijst geoogst wordt en op de weg ligt te drogen! En geen toerist te zien! Dat we in het échte Vietnam zijn is ook te zien aan de gegrilde hond die we onderweg bij een kraampje tegenkomen. Als ik wat ontdaan door dit beeld vraag waarom ze hun trouwe viervoeters eten, krijg ik het ontnuchterende antwoord "why not?". Ik besluit om maar niet meer te vragen waarom er gekko's, slagen en andere reptielen in de flessen drank langs de weg zitten...
Desondanks genieten we er zo van dat we meteen een tweedaagse tour boeken waarbij we de binnenlanden ingaan. Achterop twee motoren crossen we 150 km door de dorpjes en velden, met super uitzicht en koele rijwind. De homestay aan het eind van de rit ligt op een stukje hemel op aarde; een berghelling naast een waterval waar we de stof van ons af konden wassen.
Verbaasd ziet Thomas een krabbetje uit het rijstveld lopen en meteen roept de gids "good good good, Lets take and have for dinner!" Uiteindelijk hebben ze een zodanig uitgebreid feestmaal voor ons dat het krabbetje de avond heeft overleefd en weer is vrijgelaten. De gewoonte is hier om individueel met iedere tafelgenoot te proosten (met happy water), en aangezien we met 7 waren vloeide de drank dus rijkelijk en was het erg gezellig ;-) Het slapen in de bamboehut lukte daarna ook prima.
Inmiddels zijn we in de oude keizerstad Hue aangekomen en tuffen we morgen verder naar Hoi An. Daar gaan we eens even vakantie vieren op het witte strand, want man, reizen is vermoeiend!
Groetjes en veel liefs van ons!
-
26 September 2014 - 17:58
Anouk:
Leuk!!! Ongelooflijk hoelang jullie alweer weg zijn... maar wees gerust, het leven gaat hiet ook gewoon door ;). Geniet ervan! :D -
26 September 2014 - 18:19
Frank:
Jullie verhalen lezen als een spannende roman. Het lijkt mj allemaal heel spannend, maar naar ik vermoed ook best wel vermoeiend ( en af en toe niet echt smakelijk ) . It's good to be young !
Verder heel veel reisplezier wensen jullie Frank en Miriam -
26 September 2014 - 20:23
Opa En )ma:
Wat een belevenissen, allemaal geweldig, maar vermoeiend.Natuurlijk wel iets om nooit meer te vergeten. Geniet er maar van en bedankt voor zo een mooi verslag. Groetjes van Opa en Oma. -
27 September 2014 - 11:17
Yvonne:
Chiao! Vietnameesjes!
Leuke berichten. In gedachten ben ik met jullie meegecrost op de motor, cool! Was dat naar
CatCat? Ze doen slangen en gekko 's in sterke drank waardoor die drank dan ook nog gezond wordt volgens hen. Hond eten komt nog van vroegere tijden, toen de hond diende als bewaker van de pakhuizen, in tijden van voedselschaarste werd de bewaker (helaas)
op het grilletje gelegd, ze prefereerden de smaak van hond boven geit en varken.
Over kakkerlakken gesproken, ik zag gisteren toevallig een documentaire dat kakkerlakken
Daar gekweekt worden op grote platen, hoe groter ze worden hoe beter en daarna werden ze
Verwerkt in medicijnen welke vandaag de dag in China gebruikt worden en verkocht on
Apotheken, Whst about this you young doctors?.
Och ja ik lees en zie nog al eens wat me interesseert.
Ik vertel oma alles en laat de mooie foto 's zien, en dan zegt ze: die hobbe het toch met goog, die twee. Ze gruwt wel van de insecten en de kakkerlakken, ze geeftveen gilletje want dat vind ze echt vreselijk. Zo vermaak ik haar een beetje want ze is ocharm alweer geplaagd nu met bellerose aan haar been hetgeen zeer pijnlijk is , om de andere dag komt de huisarts
En met medicatie moet het beter gaan, maar dat is bij beentjes van bijna 90 jaar niet een twee drie weer okay. Ik ben er vaak en. Zorg voor haar.
Bedankt dat ik mag mee genieten van jullie reis dan ben ik toch een beetje op vakantie.
Liefs, Yvonne
Chiao -
28 September 2014 - 10:24
Sanne :
Wauw! Geniet <3
Wij quizzzen hier eenzaam zonder jullie;) -
30 September 2014 - 20:34
Malou:
Wat maken jullie veel mee in de reis! Leuk & heel veel plezier! xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
